«هوالرئوف»

گاهی تلخ...

گاهی با قند ِرژیمی کوچکی

سر می کشم فنجان را...

و فرو می نشیند

چای ،

درون فنجان

با هر نفس ، که سر می کشم آن را

***

و از چندین صافی هم که بگذرد

باز می شود

ناخالصی ها

درون فنجان ته نشین...

کاش بیاموزم که

پس از هر جرعه ، بگویم:

سپــــــــــــــــاســ...

وقتی ناگزیر

سر باید کشید

فنجان زندگی را

تلــــــــــــــخ...یاشیرین...

________________

هی...نوشت 1: ناگزیر ،سرباید کشید فنجان زندگی را تلخ یا شیرین...

هی ...نوشت 2 :یک فنجان سکوت ،سهم ناگفته هایم...

هی...نوشت 3 : خدایا ! نذارسکوت بشکنه:(...