« هوالرئوف»

عبور می کند

مثل بی حوصلگی ابری

واژه هایی که با وسواس

انتخاب شان می کنم

از کنار شقیقه هایم ،

 بی آن که سایه ای باشد

بر سر گنجشکی

که خمیازه ی ظهر تابستان را

گُر گرفته است...

یا بشارت باران باشد

قنات های تشنه را...

یا به قول سهراب

دل تنهایی من تازه شود...

***

عبور می کند

از آسمان خیالم

مثل شهابی

که از مدارش گریخته باشد

بی آنکه بوی دبش صبح را

برحاشیه آسمان

گلدوزی کند...

این شعر ها

آنقدر نیست

که کفاف تنهایی مرا بدهد

لطفا

مرا به مدار خویش باز گردان !

به مفهوم بلند آسمان...

_________________

هی...نوشت 1:...

هی...نوشت2:...

هی ...نوشت3: خدایا هوامو داشته باش...