|
می نشینم بررهش چشم انتظــــــــــار...مثل یک سکـــــــوت خیس....آدینه وار...
|
|
«هوالرئوف» ...کوچه های بارانی 15 سال پیش رو مرور کرد... همه چیز مثل قبل بود...هیچ چیزی عوض نشده بود... اماچرا !!!خودش؛ به اندازه گذشت لحظه هایی به عمق 15 سال تغییرکرده بود !بی آنکه... کوچه های بارانی15 سال پیش رو مرور کرد... اما پای دلش مجروح... اماآسمان خاطرش ابری اماساحل چشمش نمناک ودفترخاطراتش... خیس...
اماخدارو شکر که سردل ، به سرشانه امیدبه خداست... ----------------------------------- --------------- هی نوشت: ... « هوالرئوف » سایه ها دراز می شوند و زمین ، سرد جاده ...بی انتها گام ها ؛خسته و نجیب تا تو اما، فاصله ها *** کودکانه هایم را مرور می کنم ؛ آرزوهایم ساده وکوتاه وغزل های بی قافیه ای که گرفته ، طعم نام تورا آسمان کودکی ام پرستاره...ماه وچند واژه که نیست درفرهنگ کودکی ام ؛ غصه ، حسرت ، آه آفتاب عبور می کند ودوباره ، دلی گرفته درجوار سایه ات پناه... *** سایه ها دراز می شوند وزمین سرد کودکانه هایم چه دور آسمان ابری ست واژه ها تب دارند وغزل هامحزون لحظه های تلخ را مرور می کند آفتاب ، عبور می کند از تو حتی ،سایه ای هم ،نیست...
........
|
 همیشه به خدا میگم نذاری دستم از تو دستت رها بشه! ربِ لاتکلنی الی نفسی طرفةَ عین ٍ ابداً |
