وقتي که خُلق پنجره تنگ ميشود....تسکين نمي دهد مرا
هيچ غزلي...
وحتي آن غزل که احساس مرا تسکين ميداد ديگر نيست.....
رهگذري بود که ميان باد گم شد،غزلي ناتمام گفت و ناپديد شد...

غزل ناتمامتو تمام کن لطفا.....