قسم خورده بودم
که زندگي ِ امروزم را با فردا گره بزنم...

و با امروز ِزندگي ام ، کلامي از ديروز نگويم...

قسم خورده بودم

اما...هميشه خاطره ها سرزده مي آيند

و به دنبال آن ، حسرت ها...

خاطره ي کوچه باران زاد...

و حسرت نيامدن عابري

که عاشق باران بود

گرچه سهمش را گرفت ؛

نمناکي...در حوالي چشمي...

سلام شعرتون خيلي زيبا بود مخصوصا اين قسمت که خيلي قشنگ بود من ياد يه خاطره افتادم و يه عابر و ...