ماه ربيع الاول سومين ماه از ماه‌هاي قمري و از ماه‌هاي فرخنده براي شيعيان است. حادثه مهم و تاريخي ليله‌المبيت، هجرت حضرت محمد صلي الله عليه و آله از مكه به مدينه، ولادت خجسته آن حضرت و امام جعفر صادق عليه السلام، ازدواج خجسته‌شان با حضرت خديجه عليها السلام، آغاز امامت امام مهدي(عج)، عيدالزهرا و هلاكت يزيد بن معاويه از جمله حوادث فرخنده اين ماه است.

در اين ماه خجسته، نسيم سحري جان مايه عشق را به گستره خاكيان مي‌فرستد. شاخه‌هاي مهربان درختان، گونه به رنگ فلق مي‌سايند. آبشاري از نور، خنده‌هاي شادمان خورشيد را به زمينيان مي‌بخشد و جوشش از شكوه آسمان را در بر مي‌گيرد. جوانه‌هاي تبسم لب‌ها را شاداب از طراوت تغزلي ديگر كرده و همگي قدوم نوزادي را كه سبب آفرينش است تبريك مي‌گويند كه يا محمّد! به جمع خاكيان دوستدارت خوش آمدي!

شامگه ميلادت جاري شور و سرور، در كوچه‌هاي خلوت مكه، حكايتي تازه داشت و باد در گوش بلندترين نخل‌ها از پيش، خبر مي‌برد و مژدگاني مي‌گرفت. كنگره‌هاي كاخ ستم لرزيدند. درياچه‌هاي كفر خشك شدند. آتشكده‌هاي الحاد به سردي گراييدند و آغوش اسلام به مولود خجسته خود مباهات كرد. محمّد آمد! ثمره خلقت آمد! پيامبر مهر به سراي دنيا خوش آمد!

اي بهار آفرينش! اي سبب خلقت! اي دستاويز هستي! مقدمت گلباران! اي آفتاب فروزان اديان الهي! اي آخرين فرستاده حق به سوي بشر! كعبه از آمدنت در شادي است و آسمان مكه همراز شب هاي تنهايي خود را يافته است. شيشه كفر شكسته و خبر آمدنت در گوش اديان و اعصار طنين انداخته است. قدومت مبارك اي پيام آور صلح و دوستي! اي تو كه از حق آمدي و به حق برانگيخته شدي. آفتاب جهان فروز و عالم تاب توحيد هستي كه برف ظلم را آب كرده و نويد بهار مي‌دهي! نامت بلند و دينت پاينده باد!

اين ماه پر برکت و فرخنده بر شما مبارک باد...[گل][گل][گل]