سلام، شعرتان زيبا بود، با غمي زيباتر، که مرا ديد و گريست، گريه ي قرآن بود، بر قلم جاري گشت، و نوشت آنچه نوشت، که «بأيّ ذنب قتلت» پيدا شد، غصه ها در دل داشت، ناله ها در جان داشت، اشکها جاري بود، طفلها ناله کنان، روضه ها مي خواندند، و ملائک همه مبهوت غم انگيزترين اشک بهار، ناله سر مي دادند، که فلک ناله ي ديگر بشنيد، ناله ي طفلي بود، از عطش مي ناليد، گوئيا عرش در آن ماتم عظمي ناليد، و صدايش به جهان ها برسيد، خلق بيدار شدند، اشکها جاري گشت، و قتيل العبرات، ز عجايب سخني گفت که عالم بشنيد، و به اعجاز بزرگش همگي راه هدايت ديدند و من عاصي درمانده در اين دشت بلا، اين بود راه اميدم به سوي نور خداوند رحيم

جرعه اي كوچ به جايي دور . . .
خيلي دور . . .
:(...

قالب مبارک:*****

مي خواهم ...


زير گنيد نگاهت پناه گيرم


جرعه اي کوچ مي خواهم...

جرعه اي آسمان نصيبت ؛زلال دل...:)

اگه تاخيرم يه کم طولاني شد گريه نکني ها

پيشاپيش عيدت مبارک

بابا شماها که همتون عادت داريد باقلمتون دلمو آتيش بزنيد:(

مث هميشه عالي بود آجي جون