برخيزم بايد
و براي فرداي روحم
شعر بفرستم و شادي !
شايد
وقتي قطار مرا با خود ببرد
در چشم هاي تو اندوه مي دود
خيلي وقتها شده اومدم اما واقعا نتونستم نظر بزارم. بيشتر اوقات از استعاره بينهايت استفاده ميکنيد. نوشته هاتون آدم رو ياد کوههاي پيچ در پيچ ميندازه. باز تعاريف رو که ميبينم احساس ضعف ميکنم و پيش خودم ميگم حتما سواد بنده پايينه(که البته اين هم هست) که توانايي فهم و درک متن برام سخته. به هرحال خواستم اين دفعه ردپايي بزارم و برم. موفق باشيد.قلمتون آسموني.ياعلي
