سلام...

گرچه مدام مررو کند

پله برقي را

و اوج را در آغوش نمي گيرد

اين قسمت از شعرت رو نوشتم بخاطر اينکه احتمال دادم ممکنه بعضي افراد از پله برقي ايراد بگيرن(آيکن پيشگيري قبل از درمان)...و اشاره داشته باشند به عدم هماهنگي اين واژه با ساير قسمتهاي شعرت ...اما اين روش ِ تو يه سبک ِ...مثل بعضي از شعرهاي گروس عبدالملکيان... (آيکن موجبات شادي و خنده سکوت)...

و اما ...

آسمان را

فقط بادبادکي در آغوش مي گيرد

که اين سوي نخ َ ش

محکم به دستان تو گره خورده...

خوشبحال نخ ِ بادبادک...

نخ بادبادک ِ من رهاست...براي همين است که

هر روز دست به دامان نفس هستي ميشود تا...