خط کشم بسي کوچک ،
فـاصله بين من و تو
بسيـــــــــــــــــــــــــــــــــــار:(
سلام.خيلي وقتها مطالبتان براي من مثل يافتن همون"شادماني بي سببي"است که گم شدن گاه به گاه آن بزرگترين ملال زندگي بوده است.نمي خواهم از قلمتان تعريف کنم که نيازي به تعريف امثال من ندارد.اما حالا که نوشته هايتان طعم شيرين "خيالي خوش"را ميهمان جانم مي کند،دلم ميخوهد من هم بتوانم کمي شادتان کنم،حتي اگر شده،با يک پيام بي بهانه...
دلتان شاد و قلمتان پايدار.محشربود.
سلام آبجي جون..
واقعا قشنگ بود خيليييي:)
سلام دوباره
شعرتون بسيار زيبا و دلنشين بود
اول شعر مخاطب غرق در خاطرات مدرسه مي شود و نيمکت هاي دو نفره و امتحان و رياضي و رسم ... :((
تعريف دقيق رسم مخاطب رو آماده دريافت معنايي زيبا مي کنه مخصوصا که خط کش شاعر کوتاهه و خواننده منتظره تا ببينه اين نقص عمده چطور مرتفع مي شه
رسم واژه ها کوتاهترين فاصله است است براي رسيدن به * تو * که نفص کوتاه بودن خط کش رو رفع مي کنه « يک شعاع ضعيف نور هم
نــــــــــور است
و پرتو ، عين ِخورشيد »
بين من و تو فاصله نيست !
من توام......توام انگار...!
***
و مخاطب به اين نتيجه مي رسه که :
«رسم واژه ها خوب است !
