سلام
چقدر عقب بودم! چهار تا نوشته رو نخونده بودم که قضاش رو به جا آوردم :)
همشون هم قشنگ بودن .
وبلاگتون با اين آهنگ و تم و شعراي خاصش ، همش يه حس نوستالژيک داره . آدم دلش بوي بارون رو کاهگل و کوچه هاي خاکي روستا ، ميخواد. جايي که غريب و دلگيره ولي آدم رو پاگير ميکنه.
چشمه ذوقتون جوشان و هميشه موفق باشيد