هااااااااا سلاااااااااااام شادانه خاله شايد اندوه دلم سر وشه ... اينو هر بار که کليک رنجه وکنم به وبلاگت از خودم وگوئم ، شايد اندوه دلم سرد وشه ولي نوشه که نوشه هااا چي بييد اينجوري نگا وکني؟؟؟هان هان هان ؟ ما يه کيانوش تو خونمون داشته بيديم که از دست ما خسته وشده ... به نظر شما که سطوح بالا از خودتون در ورکرديد ما چه وکنيم؟ کيانوشم وگوئه تو خيلي ساکت و کم حرف بيدي ، من ديگه نوتونم تحمل وکنم اين مظلوميت بي حد و حصرت را!!!
منم وگفتم صبر وکن صبر وکن من مظلوم بيدم ؟ هاا وده اون خنجرموو نشانت ودم کي مظلوم بيد ....وگوئم اين نيازم از راه به در ورکرديم ، خيلي ديوانگي از خودش در وکنه معلوم بيد جنبش موفقي از خودمون دروکرديم!!!!
متنت خيليي قشنگ بود .. خوندم وگفتم به به به به وده
عمرا تو الان بيدار باشي . خعلي دوستت دارم ياعلي