?لـــَم گرفتــہ...
از همــہ ي بــي تفآوتــي هآ...
از همــہ فــَرآموشي هآ...
از هَمہ بــي اعتمــآدي هآ...
کــآش معلــمي بود و انشـ ـ ـــآيي مــي خوآســت...
"روزگــآر خو? رآ چگونــه مــي گــُذرآنيد؟؟؟
نه با دور پروازترين پرنده
هم سخن مي شد
و نه دست باران را
که برشانه اش مي نشست ، مي فشرد...!
خيلي زيبا مي نويسين. موفق و مويد باشيد