سوره انتظار

من برای دردهای ریشه دار

من برای قلب های داغدار

              ای شکوفه ی بهار

                            سالهاست که

                                   ازتو حرف می زنم

من برای دیده های اشکبار

من برای باغ های بی بهار

من میان ناله های انتظار

                سالهاست که

                         ازتو حرف می زنم

من برای یا س ها ی بی قرار

من برای...

               سالهاست که

                           از «تو »

                                   حرف می زنم


جمعه 90/1/5 6:21 عصربه قلم: سکوت خیس ™            نظر
امام صادق علیه السلام:برهرمسلمان واجب است(شدت استحباب را میرساند

ای پروردگارمحمد تعجیل فرما در فرج آل محمد ,ای پروردگار محمد حافظ غائب آل محمد باش,ای پروردگرمحمد انتقام دختر محمد-صلی الله علیه وآله وسلم را بگیر.


جمعه 90/1/5 1:9 عصربه قلم: سکوت خیس ™            نظر
آوای دلتنگی

بازهم,

ابر بی قراری یادت

   برشمار روزهای ابری عمرم

                             روز دیگری

                                 افزود!

بی تو,

آسمان غم گرفته ی قلبم

                میزبان یک ستاره هم

                            نبود!

پای در جاده می نهم بی تو

مقصدم ولی...

حصار دلتنگی ست

خسته ام زروزهای تکراری

خسته ام زخوابهای کبود

خلق احساس من

               تنگ است

رنگ اندیشه ام ولی

                          آبی ست

تا تو را انتظار می کشم,

                 سبزم

                           گرچه فرسنگ ها تا بهار باقی ست.

به قول ملکی زاده:«سخته آدم مهمون خونه ای با شه وصاحب خونه رو نبینه!»

اولین پنجشنبه سال ولی بی حضورتو!دلتنگم,دلتنگم مهربانم!دلتنگم از اینکه میدونم دلتنگی!میدونم غریبی,میدونم...

مولای خوبم,مهربانم!این فراق تا کی میخواد طول بکشه ؟تاکی ؟

تا کی باید خطاب به گنبد فیروزه ای درد دل هامو بگم ؟

تاکی ...


پنج شنبه 90/1/4 5:10 عصربه قلم: سکوت خیس ™            نظر
دلگویه

                                               «به نام آنکه وعده دادآمدنت را...»

ثانیه دنبال هم کردن وآخرین روزسال 1389بساط شوجمع کرده وداره میره!

مهربانم!باخودم فکرمیکردم چند تاپنجشنبه ام مورد رضایتت بوده, یانه بهتربگم چندساعت...چندلحظه موردرضایتت بوده؟ یکساله

هر پنجشنبه یه بزم ,یه ضیافت دونفره!

                                         من که باشم که برآن خاطر عاطرگذرم       لطف ها می کنی ای خاک درت تاج سرم

منو ببخش اگه تواین ضیافت غریبه ای رو راه دادم!

مهربانم!میدونم دستمو گرفتی ,آوردی تا آدمم کنی,میدونم اونی نبودم که می خواستی,میدونم...اما...

مهربانم!نذار دستمو ازتودستای مهربونت بکشم توکه میدونی من زود گم میشم!توکه منو زیر چترعنایتت جادادی بازم هوامو داشته باش!

زیربارش عشقت زلالم کن!مگه نه اینکه بارون هم مطهراست(پاک)وهم مطهر(پاک کننده), پس پاکم کن مثل یه چشمه!حالا دیگه منو

به  خاطر تو می شناسن واین قشنگترین اتفاق زندگیمه وپنجشنبه قشنگترین روز هفته!آخرهفته وقتی ازکارو درس و...از زندگی خسته

میشدم دلخوشیم این بود که تومنتظرم هستی اما من چقدر مایه ی دلخوشی تو بودم؟؟؟

مهربانم!تو دفتر حضور وغیاب عاشقات برام غیبت نزن, مورد انضباطی یادداشت نکن که از کریم جزکرامت,انتظار نمیره!یکسال گذشت

ومن جز شرمندگی چیز دیگه ای تو کوله بارم پیدا نمی کنم.فقط می خوام بگم مگه نه اینکه امام صادق -علیه السلام-فرمودن:

«مااهل بیت وقتی چیزی به کسی دادیم پس نمی گیریم»مهربانم!توهم لطفی روکه درحق من کردی تازنده ام ازم دریغ نکن!

این رسمش نبود فقط از خودم حرف زدم,هوای همه ی شیعیان رو داشته باش,هوای خانواده و دوستام,هوای دوستی رو که اونم مهمون

روزهای پنجشنبه بود!

مهربانم!کمکمون کن سال جدید آدمای جدیدی بشیم ,بشیم احسن الحال,مصداق «کونوا لنا زینا »بشیم.دعامون کن که همیشه محتاج

دعاتیم!

               درشادی وغم به یادتان  می مانیم

                                                            هرعیدبه یادتان دعا می خوانیم

              آقای دلم! سید من!  مهدی جان

                                                           ما احسن الحال راشما می دانیم.       


یکشنبه 89/12/29 10:11 صبحبه قلم: سکوت خیس ™            نظر
تنگ خالی

هوا سرداست وشب

                       تاریک

ودل ها درحصارآرزو, محبوس!

صفیر حسرت است بردل

              فرار لحظه ها

                            افسوس!

وبغضی در گلوی باد

تمنای غریبی را

            مکررمی کند فریاد

***

هواابری و ره باریک

عبوری سهمگین اما

                       مرادر پیش

صدای گام های رهنوردی کهنه وپاپوش پاره

                          زندبرزخم دیرین,نیش

وچشم کودکی غمگین

نگران به تنگ بلور ماهی ها مانده است

وشب

        بی رحم

                 بی پروا

کنارخانه ی مهتاب

سرودی را

  به رسم یادگاری خوانده است

***

هواسرداست وعیدنزدیک

هواابری وعیدنزدیک

بیا

دردآشناغمخوارمن!

واحساس لطیف باد رادریاب

که می خواند

          خیال انگیز و

                        بس تنها

ویک ماهی

تو ارزانی دار

به تنگ خالی آن کودک غمگین

سخاوتمند!

            ای دریا !


شنبه 89/12/28 10:6 صبحبه قلم: سکوت خیس ™            نظر
آدینه وار

                                                                            «المبدئ»

السلام علیک یاوعدالله الذی ضمنه!

 

پشت یک سکوت خیس

  بی تو پنهان می شوم

         تا که آیینه نخواند

                  ازتب سرخ نگاهم

                                 غم پنها نی من!

وبه یغما نبرند

     آب وآیینه وساز

        عشق سبز کهنم

                            راز ویرانی من!

***

وبدانند همه

اطلسی می میرد

   بی نوازش,بی نسیم

   وبر آرامگهش,

بانگ جانسوز قناری,

چه ملال انگیز است

ودلم می گیرد

   ازغم غربت یاس

     که دلش می خواست

بشکفدباز ولی...

                ولی از بیخ شکست!

***

ودلم می گیرد

ازشب وازبی کسی

ازغم دلواپسی

ازغروب تلخ یاس واطلسی

***

من تمام شب را

کوچه کوچه گشتم

  گشتم این سقف بلندآبی آرام را

شب

فراگیر وعجیب

آسمان

رخت عروسی که پرازپولک بود!

بغض تلخی

       وزن شعرم را ربود!

***

شعردلباخته ام

  این زمان باخته رنگ

بغض تلخ کهنه ای

   جای لبخندنشست

وغم وغربت وهجر,

    جای حرفهای قشنگ!

***

ناله کردم

ناله ای دیوانه وار

که ای جواب نامه های بی جواب من!

                                              بیا

ای قرار لحظه های پرتب وتابم!

                                             بیا

می نشینم بررهت چشم انتظار

مثل یک «سکوت خیس»

                                 « آدینه وار!»


جمعه 89/12/27 8:32 عصربه قلم: سکوت خیس ™            نظر