«هوالرئوف»

رد می شد

با غرور دختری شانزده ساله

با کفش های اسپرت

و چادر حریری

که سیاهی را

از چشم های تو خجالت می کشید

باجه های تلفن

کناره پیاده رو

خبردار ایستاده بودند

و تو

زیرگوش تلفن همگانی پچ پچ می کردی

و هیچ مشترک گرامی ای نمی دانست

شماره همراه  اش

صفر نهصدو چند خواهد بود...

***
رد می شود

در هیبت زنی

که چین های پیشانی اش را

در ژست مغرورانه ای

پنهان کرده است

و کفش های طبی اش

برشانه ی پیاده رو

سنگینی می کند

هیچ مزاحمی نمی داند

که شماره ی همراهش

صفر نهصد و چند است...

***

می بینی ؟

سرفه هایش زیاد شده ؟

تکه ای خاطره در گلویش پریده است...

______________

هی...نوشت1: ...

هی...نوشت 2 : ...

هی...نوشت 3 : ...